Abstract:
Epilepsi tekrarlayan nöbetlerin varlığı ile belirgin ve sıklıkla geçici bilinç kayıplarına neden olan bir hastalıktır. Absans epilepsi modeli için kullanılan deney hayvanları olarak bilinen Genetik Absans Epilepsili Sıçanlar (GAERS) genetik olarak belirlenmiş nöbetler geçirmekte olup, 1980’li yıllardan itibaren insan absans epilepsi modelini teşkil edecek şekilde deneysel çalışmalarda kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada, absans epilepsi modeli için kullanılan GAERS sıçanlarda beyinde karbonhidrat metabolizmasında anahtar bir enzim olan
glukoz-6-fosfataz aktivitesindeki değişiklik histokimyasal metotlarla araştırılmış ve hipokampusdaki glukoz metabolizması – glukoz-6-fosfataz – epileptogenez ilişkileri kontrol grubunu oluşturan Wistar albino sıçanlarla kıyaslanarak
belirlenmeye çalışılmıştır. Kontrol gruplarında, epileptik olmayan Wistar albino (Rattus norvecigus) 4 aylık (n: 4), erkek, 220–240 gr ağırlığında sıçanlar kullanıldı. Deney gruplarında ise 6 aylık (n: 4), 250–300 gr ağırlığında, EEG’de absans nöbetler geçirdikleri belirlenmiş olan GAERS sıçanlar kullanıldı. Her iki deney grubunda hipokampusun Dentat Girus (DG) ve Cornu Ammonis (CA) bölgelerine glukoz–6-fosfataz histokimyası uygulandı. Kontrol grubu sıçanlara kıyasla GAERS sıçanlarda DG ve CA bölgelerinde glukoz–6-fosfataz reaktivitesinde bir
artış olduğu enzim histokimyası uygulaması sonrası saptandı. Sonuç olarak, generalize konvulzif atakların glukoz kullanımını arttırdığının bilinmesinden yola
çıkarak epilepsi vakalarında merkezi olarak verilecek glukoz–6- fosfatazın tedaviye yönelik olarak kullanımını destekler deneysel çalışmaların da ileride yapılabileceğini düşünmekteyiz
