Browsing by Author "Öntürk, Zehra Kan"

Now showing 1 - 3 of 3

Entübe ve Sedatize Yoğun Bakım Hastalarının Pozisyon Verme ve Aspirasyon Sırasındaki Ağrı Davranışları
(Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, 2010-04-01) Esen, Hasibe; Öntürk, Zehra Kan; Badır, Aysel; Aslan, Fatma Eti
ÖZET Ağrı değerlendirmesinde en güvenilir kaynak hastanın kendisidir. Ancak yoğun bakım hasta (YBH)’ları çoğu zaman entübe ve sedatize oldukları için ağrılarını davranışlarıyla ifade ederler. Amaç: Çalışma, entübe ve sedatize YBH’ larının ağrı davranışlarını belirle mek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın evrenini, bir üniversite hastanesinin Yoğun Bakım Ünite (YBÜ)’sinde tedavi gören hastalar; örneklemi ise ilgili ünitede entübe ve sedatize olan, 38 hastanın pozisyon verme ve aspirasyon sırasında 228 ağrı dav ranışı oluşturdu. Veriler, Veri Toplama Formu, ‘Davranışsal Ağrı Ölçeği (DAÖ)’ ve ‘ Ramsay Sedasyon Ölçeği (RSÖ)’ ile araştırmacılar tarafından katılımlı gözlem yöntemiyle toplandı. Değerlendirme ‘Statistical Package for Social Sciences (SPSS)’ programı ile yapıldı ve 0.05 anlamlılık düzeyinde yorumlandı. Bulgular: Toplam 228 gözlemin % 30.3 (n=69)’ünde ağrı davranışı belirlendi. Aspirasyon işleminin pozisyon verme işlemine göre daha fazla (% 65.2; n=45) ağrı davranışına neden olduğu görüldü. Her iki ağrılı uygulama sırasında da en fazla (%50; n=33) gözlenen ağrı davranışı “ bacakları karına çekme” idi. Sonuç: Sedatize ve entübe YBH’ların yaklaşık üçte birinin pozisyon verme ve aspirasyon gibi bakım uygulamaları sırasında ağrı hissetmeleri oldukça düşündürücüdür. Aynı zamanda YBH’ların sedatize iken ağrılarını davra nışlarıyla bildirmeye çalışması sağlık profesyonellerince dikkate alınması gereken bir durumdur.
Hemşirelik Öğrencilerinin Problem Çözme Becerileri: Bir Yıllık İzlem Sonuçları
(Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, 2010-10-01) Olgun, Nermin; Öntürk, Zehra Kan; Karabacak, Ükke; Aslan, Fatma Eti; Serbest, Şehriban
ÖZET Bu araştırma, hedeflerinden birisi problem çözme becerilerini geliştirmek olan bir hemşirelik programında öğrencilerin problem çözme beceri düzeylerini belirlemek ve gelişimini izlemek amacıyla tanımlayıcı ve kohort tipte planlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışma grubunu, İstanbul’ da bir Vakıf Üniversitesinin Hemşirelik bölümü 1. sınıfında okuyan öğrenciler (N=100) oluşturdu. Veriler yazılı onam alındıktan sonra yüzyüze görüşme yoluyla öğrencilerin ilk eğitime başladıkları hafta, ilk dönemin tamamlandığı hafta ve 2. dönem sonunda toplandı. Veri toplamada kişisel bilgi formu ve “Problem Çözme Envanteri (PÇE)” kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesinde sayı ve yüzde dağılımlar, aritmetik ortalama, “t” testi ve korelasyon analizi kullanıldı. Çalışmada PÇE Cronbach alpha kat sayısı 0.83 olarak bulundu. Bulgular: Öğrencilerin %10’nun erkek, 18–24 yaş aralığında olduğu, Şehir dışından gelen öğrenci sayısının % 59, %60’ının evde ikamet ettiği belirlendi. Problem çözme beceri puanı ilk uygulamada ortalama 81.05+15.53 (min.49-max.125); ikinci uygulamada 81.93+15.55 (min.51-max.127); üçüncü uygulamada 76.82+20.02 (min.39-max.129), olduğu ve 2. ve 3. uygulamalar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu belirlendi (p<0.05). Problem çözme alt boyutlarının karşılaştırılmasında ise “Problem Çözme Güveni (PÇG)” alt boyutunda pozitif yönde anlamlı fark belirlendi (t=3.47; p=0.001). Yurtta kalan öğrencilerin problem çözme becerileri daha iyi bulundu. Ayrıca not ortalaması yüksek olan öğrencilerin “Yaklaşma-Kaçınma” ve “Kişisel Kontrol” alt boyutlarında problem çözme becerilerinin daha iyi olduğu belirlendi. Sonuç: Öğrencilerin problem çözme becerilerinin orta düzeyde olduğu belirlendi. Bu sonuca öğrencilerin henüz birinci sınıfta olmaları etkili olmuş olabilir.
Yaşlıların Sağlık Durumlarının Değerlendirilmesi
(Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, 2013-04-04) Olgun, Nermin; Eti Aslan, Fatma; Yücel, Nurullah; Öntürk, Zehra Kan; Laçin, Zeynep
ÖZET Giriş: Dünyada ve ülkemizde genel nüfus yaşlandıkça bu grubun sağlık bakı mına olan gereksinimleri arttığından yaşlı bireylerin bakım gereksinimleri nin belirlenmesinde sağlık durumunun değerlendirilmesi önemlidir. Amaç: Çalışma yaşlıların sağlık durumlarını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Aralık 2010 tarihinde, iletişim problemi olmayan, bağımsız veya yarı bağımlı olan, 65 yaş üstü toplam 212 yaşlı bireyde tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Yaşlı sağlığını değerlendirmek amacıyla araştırmacılar tarafın dan geliştirilen sosyodemografik özellikler, fiziksel yeterlilik durumu ve sistemlere özgü fiziksel muayene bulgularını içeren “Yaşlı değerlendirme Formu” kullanılmıştır. Bağımlılık durumu, yaşam bulguları, beden kitle in deksi hesaplanmış, sistemlere özgü değerlendirilmesinde baştan-ayağa ve sistemlerin fiziksel muayenesi yapılmıştır. Bulgular: Çalışmada değerlendirmeye alınan bireylerin 65-95 yaş arasında (70.74+7.07), %55,7’sinin erkek, %28.3’ünün ilkokul mezunu, %10.8’inin alerjisi olduğu, %54.7’sinin sigara kullandığı, %42.5’inin barsak alışkanlıkla rında sorun yaşadığı, %26.4 ’ünün de uyku sorunu olduğu belirlenmiştir. Yaş lıların %63.2’sinin en az bir ameliyat geçirdiği, %61.8’inin hipertansiyon başta olmak üzere diyabet ve kalp yetersizliği gibi kronik bir hastalığı, %50.9 ’unun ağrı yakınması olduğu bu nedenlerle %84,9’unun sürekli kullandığı ilaçlarının olduğu saptanmıştır. Yaşlıların %58.5’inin bağımsız olarak fiziksel gereksinim lerini karşıladığı, %80.7’sinin açık ve anlaşılır bir konuşmasının olduğu, %72.6 ’sının baston, gözlük, tekerlekli sandalye, diş protezi kullandığı, sistemleri ile ilgili fiziksel muayenesinde en yoğun kas zayıflığı, yürüme güçlüğü (%71.2), ödem, noktüri, yorgunluk, çarpıntı (%65.6) öksürük, dispne, balgam çıkarma (%61.8), halsizlik, baş ağrısı, baş dönmesi (%59.4) sık idrar yapma, idrar kaçır ma (%47.6) sorunu belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar yaşa bağlı anatomik ve fizyolojik değişkenlerin yansıması olarak değerlendirilmiştir. Sonuç: Yaşlıların bağımsızlıklarını etkileyen sağlık sorunları görüşme, gözlem ve ayrıntılı fizik muayene ile belirlendiğinden hemşirelerin etkinliği önemlidir.