Derlemeler
Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11443/364
Browse
Item Upper Gastrointestinal Disorders Among Dialysis Patients(Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, 2019-10-01) Kızıltaş, Şafak; Şahin, SevgiABSTRACT The prevalence of co-morbid gastrointestinal symptoms is high in dialysis patients, and dyspeptic symptoms, such as nausea, vomiting, and epigastric burning are the most common symptoms. Upper gastrointestinal disorders (e.g., peptic ulcer disease and gastroparesis) underlie most of these symptoms, while less common but severe complications are also likely that include gastrointestinal bleeding from gastric antral vascular ectasia, erosions or ulcers. Incidence of gastrointestinal disorders is considered to increase with the duration of renal failure, independent of dialysis modality. While uremia and dialysis have been linked to an increased risk of gastrointestinal tract lesions, pathogenesis of gastrointestinal dysfunction in end-stage renal disease is considered to be multifactorial and has not yet been clarified. In addition, conflicting data exist on the association of renal dysfunction with gastrointestinal disorders, and there are no explicit guidelines for the management of co-morbid gastrointestinal problems in patients with concomitant renal failure. Herein, we review the common upper gastrointestinal disorders that occur among dialysis patients, with an emphasis on prevalence, pathogenesis and diagnostic strategies.Item Konjenital Skolyoz Tanı ve Tedavisi(Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, 2019-10-01) Yılgör, Çağlar; Eroğlu, İrem Nur; Söğünmez, Nuray; Abul, Kadir; Alanay, AhmetÖZET Omurganın en sık görülen konjenital deformitesi konjenital skolyozdur. Deformiteyi oluşturan sebep, oluşum veya ayrışma kusuru veya bu iki bozukluğun birlikte olduğu karma tiptir. Kliniğe yansıması, stabil hemivertebradan, pulmoner, kardiyak, genitoüriner ve nörolojik komplikasyonlara yol açabilen karmaşık ve ilerleyici deformitelere kadar geniş bir aralıktadır. Tabloya sıklıkla diğer organ sistemlerindeki anomaliler eşlik eder. Tanıda; prenatal ultrason, fizik muayene ve röntgen kullanılır. Manyetik rezonans eşlik eden intradural patolojilerin ortaya ko nulmasında yardımcıdır. Bilgisayarlı tomografi cerrahi planlamada yardımcı olabilir. Tedavi planı eğriliğin yeri ve derecesi, hastanın yaşı, deformitenin tipine ve öngörülen ilerleme beklentisine göre her hastaya özel olarak yapı lır. Tedavi temel olarak kontrollü gözlem, konservatif ve cerrahi tedavilerden oluşur. Tek hemivertebra varlığında genellikle erken yaşta hemivertebrektomi ve limitli füzyon önerilir. Daha karmaşık deformitelerde hemiepifizyo dez, distraksiyon temelli füzyonsuz cerrahi yöntemler veya bunların kombinasyonları kullanılabilir. Günümüzde teknolojik ilerlemeler sayesinde spinal deformite ve intradural patolojilerin cerrahisi eş zamanlı olarak güvenli şekilde yapılabilmektedir. İhmal edilmiş ileri deformitelerde düzeltici osteotomiler gerekebilir. Düzeltici osteoto miler barındırdıkları nörolojik yaralanma riski ve uygulamadaki teknik zorluklar nedeniyle donanımlı merkezler de deneyimli cerrahlar tarafından gerçekleştirilmelidir.